hond

Als kind was ik gek op dieren. Ik wilde alleen mee op visite bij mensen met dieren. Zolang ze een hond of kat hadden hoorde je mij niet zeuren dat ik naar huis wilde.  Soms logeerde de hond van mijn tante bij ons. Dat was dan 1 groot feest en lag ik zelfs bij hem in de mand.  Jarenlang was ik hondenuitlaatster voor alle honden in de buurt. Ik zeurde en zeurde, het liefst een hond of poes, een schaap of een geit. Uiteindelijk werd het een wit konijn toen ik een jaar of 7 was.  En toen die na 7 jaar doodging kwam daar dan toch een pup. Ik kon niet wachten tot 'ie groot was, want een pup is best schattig, maar ik ging helemaal voor de grote hond, waar je uren mee kan wandelen. 


Voor Thijs hoeven honden niet zo. Cooper doet echt vreselijk z'n best lief gevonden te worden door Thijs maar het loopt meestal verkeerd af. Dan loopt hij z'n lego omver, gaat op een autootje staan of z'n tekening raakt verkreukeld door Cooper, die precies op die tekening gaat liggen.  Thijs vind honden vies en lastig. Bovendien kunnen sommige vriendjes niet bij ons komen spelen omdat ze bang zijn voor de hond. 


En toch.......ergens lijken ze wel op elkaar: