thijs haalt taartjes

Today is a sad day....

13

En opeens was daar onverwacht vrijdagmorgen een mail met als onderwerp " de uitslag van uw examens".  Het viel rauw op m'n dak. De laatste keer dat ik dacht "oja, deze week komt de uitslag", was dinsdag. Dat ik me er niet al teveel van voor moest stellen wist ik al.  Het was te hoog gegrepen, 3 examens doen in de drukste week van het jaar.  Als ik de 3 cijfers bij elkaar optel kom ik uit op 13.
Toch had ik iets te vieren, er zit namelijk een zeven bij.
Daarom trakteerde ik mezelf op een bosje van m'n lievelingsbloemen.  Maar het mooiste cadeau waren de woorden van m'n tante: "je kan beter goed zakken dan met een vijf".  En zo is het maar net...............
Als je het zo bekijkt dan ben ik eigenlijk een bofkont met een 2 en een 4.

Jos

Zondagochtend. We halen Jos op voor een rondje rijden. Jos kent de weg al naar de appeltjes van opa & oma.  Jos is vanaf een paar weken na zijn geboorte al bij ons. Eerst als gezelschapspony voor mijn paard en toen ik zwanger was hadden kochten we als allereerste baby-uitzet een mini zadeltje.

Als kind kwam ik overal waar pony's waren. Ik deed klusjes in ruil voor rondjes rijden. Kwam altijd te laat voor het eten,  maar dat ik op m'n kop kreeg deerde me niet want ik had voor het eerst gegaloppeerd of gesprongen of wat dan ook.  Ik plande afspraakjes tussen stalverhuurders en m'n vader, maar dat liep nooit op iets uit. Iedere verjaardag wenst ik een eigen paard of pony, maar die kwam er nooit.

En toen ik 18 jaar was had ik genoeg spaargeld voor een eigen paard. En die kwam er.  En later kwam er een gezelschapspony bij.......we gaven hem de naam "Jos".

En nu rijdt Ilse dus op af & toe op Jos.  Dit voorjaar starten we met lessen.

Turnen en gymnastiek is hartstikke leuk, maar stiekem hoop ik dat Ilse nog eens een echt paardenmeisje wordt.

Jahir

Dat ik afgelopen nacht pas om 2 uur in bed lag was vanmorgen wat minder fijn. Ik had namelijk om 9 uur in Rotterdam afgesproken met deze  jongeman.  Zijn naam is Jahir en hij was vandaag 5 daagjes oud.  Bij aankomst  deed de kraamverzorgster hem net in bad. Zo schattig om te zien hoe zo'n kleintje ligt te genieten van het warme water.  De rest van de fotoreportage was hij zo ontspannen dat hij nergens iets van heeft gemerkt.

Meer van de reportage is hier te bekijken.

 

Orange treat

Bij een fotoreportage is het altijd leuk om iets meer over die persoon te weten. Daar begint een sessie altijd mee. Gewoon een gezellig praatje, wie ben je, wat wil je en waar gaan we het voor doen.
Thuisgekomen laat ik de foto's altijd een paar dagen rusten. Zo ook die van Anita Vos van afgelopen donderdag.

Gisteravond laadde ik de foto's vanaf het geheugenkaartje naar mijn Imac. Snel moffelde ik de papiertjes van 4 mini snickers, een leeg borrelnootjesschaaltje en 2 lege blikjes ijskoffie richting keuken. 

Anita is namelijk voedings-, schoonheids-, en gezondheidscoach. En dat is te zien aan haar, gezien haar prachtige huid, figuur en uitstraling. En dat moest ook te zien zijn aan de foto's, 1 ervan is namelijk bedoeld voor haar website. Een foto, zodat je in ieder geval weet bij wie je terecht komt. De foto moest rust & vertrouwen uitstralen, passen binnen haar website en ze moest er natuurlijk goed opstaan. 

Oordeel zelf of het gelukt is. En neem gerust een kijkje op haar website om meer te weten te komen over de adviezen waarmee ze je van dienst kan zijn.  http://www.orangetreat.nl/

cursusdag 3

Aan de statistieken van mijn blog kan ik zien dat velen regelmatig kijken of deel 3 al geplaatst is.  Eigenlijk was ik dat niet eens van plan.  In de spreekkamer van mijn dokter hangt een tegeltje "wat niet weet wat niet deert" ....en zo is het maar net ;-)

Het wachten was sowieso op foto's die door de vereninging op het web geplaatst werden. Ik had m'n camera op dag 3 wel bij me maar die is de tas niet uitgeweest.

Als het aan Ilse en haar vriendinnen ligt gaan ze volgende X weer. En ik...............ik denk er nog eventjes over.